วัดอินทรวิหาร
เป็นวัดที่สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยปลายกรุงศรีอยุธยา เดิมเรียกชื่อว่า "วัดไร่พริก" เพราะอยู่ในบริเวณสวนผักของชาวจีน
ในสมัยรัชกาลที่ ๑ ทรงยกทัพไปปราบกบฎ ณ กรุงเวียงจันทร์ ได้นำราชวงศ์ลาวมาอยู่ ณ ตำบลบางขุนพรหม จึงได้ชื่อใหม่ว่า "บ้านลาว" เจ้าอินทวงศ์ ซึ่งได้มาร่วมกับคณะ มีความศรัทธาเลื่อมใสในบวรพระพุทธศาสนาได้มาบูรณะวัดไร่พริกขึ้นใหม่ และเรียกชื่อว่า"วัดอินทาราม"
ต่อมาในสมัยร.๖ ได้เปลี่ยนชื่ออีกครั้งเป็น"วัดอินทรวิหาร"ซึ่งได้ใช้มาจนถึงปัจจุบันนี้
ในปีพ.ศ.๒๔๑๐ สมัยร.๔ ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี)แห่งวัดระฆังโฆสิตาราม ขณะมีอายุ ๘๐ ปี ได้มาดำเนินการก่อสร้างองค์หลวงพ่อโตขึ้น งานก่อสร้างได้ถึงพระนาภี (สะดือ) ท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ (โต)ก็มรณภาพลง ด้วยโรคลม
ปัจจุบัน ณ ศาลาการเปรียญวัดอินทรวิหาร เมื่อวันเสาร์ที่ ๒๒ มิ.ย.๒๔๑๕
องค์หลวงพ่อโต ใช้ระยะเวลาก่อสร้าง ๖๐ ปี โดยหลวงปู่ภูได้มาสร้างต่อ และมาแล้วเสร็จในสมัยหลวงปู่เงิน ซึ่งตรงกับสมัยร.๗ พ.ศ.๒๔๗๐
หลวงพ่อโต เป็นพระพุทธรูป มีพุทธลักษณะปางประทับยืนทรงบาตร ผินพระพักตร์สู่ทิศบูรพา มีความสูง ๑๖ วา กว้าง ๕ วา ๒ ศอก นับเป็นพระพุทธรูปปางทรงบาตรใหญ่ที่สุดในโลก นัยว่าสมัยเยาวัยท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ (โต) มาสอนยืนได้บริเวณนี้
รายการถูกบันทึก: 0
