วัดเบญจมบพิตรดุสิตวนารามราชวรวิหาร เป็นพระอารามหลวงชั้นเอก ชนิดราชวรวิหาร เดิมเป็นวัดเก่าแก่เล็กๆชื่อว่า
วัดแหลม เพราะตั้งอยู่ปลายแหลมของพื้นที่สวนติดกับทุ่งนา และยังมีชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า วัดไทรทอง เนื่องจากมีต้นไทรทองปรากฏอยู่ให้เห็น เมื่อปีพ.ศ.๒๓๗๐ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระพิพิธโภคภูเบนทร์ พระราชโอรสในรัชกาลที่ ๒ ได้ทรงตั้งกองทัพรับขบถเจ้าอนุวงศ์ที่วัดนี้ หลังจากเสร็จจากการปราบขบถแล้ว ได้ทรงปฏิสังขรณ์วัด พร้อมกับสร้างพระเจดีย์ไว้เป็นอนุสรณ์ ๕ องค์ เรียงรายอยู่หน้าวัดด้วย ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ ๔ พระองค์ได้พระราชทานนามวัดใหม่ว่า
วัดเบญจมบพิตร หมายถึง วัดของเจ้านาย ๕ พระองค์ เมื่อปีพ.ศ.๒๔๔๒ รัชกาลที่ ๕ ได้ทรงสร้างสวนดุสิตและพระราชวังดุสิต กินเนื้อที่ของวัด ทำให้วัดมีพื้นที่น้อยลง ประกอบกับวัดกำลังมีสภาพทรุดโทรม พระองค์จึงทรงสถาปนาวัดขึ้นใหม่ พร้อมกับทรงเปลี่ยนนามวัดเป็น
วัดเบญจมบพิตรดุสิตวนาราม หมายถึง วัดของพระเจ้าแผ่นดินรัชกาลที่ ๕ ตั้งอยู่ใกล้สวนดุสิตอันเป็นพระราชฐาน พระอุโบสถทั้งหลังสร้างด้วยหินอ่อนสั่งมาจากประเทศอิตาลี มีพระประธานเป็นพระพุทธชินราชจำลองจากองค์จริงที่จังหวัดพิษณุโลก
รายการถูกบันทึก: 0
